سالانه 703000 نفر جان خود را از دست می دهند و تعداد افراد بیشتری نیز دست به خودکشی می زنند. هر خودکشی یک تراژدی است که خانواده‌ها، جوامع و کل کشورها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و تأثیرات طولانی مدتی بر افراد به جا مانده دارد. خودکشی در تمام طول عمر رخ می دهد و چهارمین عامل مرگ و میر در بین جوانان 15 تا 29 ساله در جهان در سال 2021 بوده است.
خودکشی فقط در کشورهای پردرآمد اتفاق نمی افتد، بلکه یک پدیده جهانی در تمام مناطق جهان است. در واقع، بیش از 77 درصد از خودکشی های جهانی در سال 2021 در کشورهای با درآمد کم و متوسط رخ داده است. با این حال، خودکشی با مداخلات به موقع، مبتنی بر شواهد و اغلب کم هزینه قابل پیشگیری است.
بیش تر بخوانید : افسردگی پس از مهاجرت
انواع روش های خودکشی
تخمین زده می شود که حدود 20 درصد از خودکشی های جهانی به دلیل خود مسمومیت است که بیشتر آن در مناطق با درآمد کم و متوسط رخ می دهد. سایر روش های متداول خودکشی حلق آویز کردن و اسلحه گرم است. آگاهی از متداول‌ترین روش‌های خودکشی برای ابداع راهبردهای پیشگیری که مؤثر هستند، مانند محدودیت دسترسی به وسایل خودکشی، مهم است.
خودکشی در جوانان
خودکشی در افراد مسن بیشتر از افراد جوان اتفاق می افتد، اما هنوز یکی از علل اصلی مرگ و میر در اواخر دوران کودکی و نوجوانی در سراسر جهان است. خودکشی نه تنها منجر به از دست دادن مستقیم جان بسیاری از جوانان می شود، بلکه اثرات مخرب روانی اجتماعی و اجتماعی-اقتصادی نامطلوب دارد. از منظر سلامت روان عمومی، خودکشی در میان جوانان موضوع اصلی است که باید به آن پرداخت. بنابراین ما به بینش خوبی در مورد عوامل خطر موثر در رفتار خودکشی در جوانان نیاز داریم. عوامل خطر کلیدی یافت شده عبارتند از: اختلالات روانی، تلاش‌های قبلی برای خودکشی، ویژگی‌های شخصیتی خاص، بار ژنتیکی و فرآیندهای خانوادگی در ترکیب با عوامل استرس‌زای روانی اجتماعی، قرار گرفتن در معرض مدل‌های الهام‌بخش و در دسترس بودن ابزارهای خودکشی. کشف بیشتر و آگاهی از تأثیر متقابل پیچیده این عوامل با توجه به توسعه برنامه های استراتژی پیشگیری موثر برای خودکشی جوانان بسیار مرتبط است
علائم فردی که قصد خودکشی دارد؟
فردی که افکار خودکشی را تجربه می کند یا می تواند تجربه کند ممکن است علائم یا نشانه های زیر را نشان دهد:
- احساس نا امیدی
- احساس درد عاطفی غیرقابل تحمل
- داشتن تغییرات خلقی
- صحبت کردن در مورد انتقام، گناه یا شرم
- احساس بی قراری یا تشدید حالت اضطراب
- تجربه تغییرات در شخصیت، روال یا الگوهای خواب
- افزایش مصرف مواد مخدر یا الکل
- درگیر شدن در رفتارهای پرخطر، مانند مصرف مواد
- گرفتن اسلحه یا موادی که می تواند به یک زندگی پایان دهد
- افسردگی، حملات پانیک یا اختلال در تمرکز
- خود را منزوی می کنند
- صحبت از سربار بودن برای دیگران
- تجربه بی قراری روانی حرکتی، مانند قدم زدن یا فشار دادن دست ها
- با دیگران خداحافظی می کند انگار که آخرین بار است
- از دست دادن لذت در فعالیت‌های لذت‌بخش قبلی، مانند غذا خوردن، ورزش، تعامل اجتماعی یا رابطه جنسی
- ابراز پشیمانی شدید و انتقاد از خود
- صحبت از خودکشی یا مردن
- ابراز پشیمانی از زنده بودن یا به دنیا آمدن
تعداد قابل توجهی از افراد مبتلا به افکار خودکشی افکار و احساسات خود را مخفی نگه می دارند و هیچ نشانه ای از اشتباه نشان نمی دهند.
عوامل خطر خودکشی
افکار خودکشی زمانی رخ می دهد که فرد احساس کند دیگر قادر به کنار آمدن با یک موقعیت طاقت فرسا نیست. این می تواند ناشی از مشکلات مالی، مرگ یکی از عزیزان، پایان یک رابطه، یا یک بیماری یا وضعیت سلامتی ناتوان کننده باشد.
برخی دیگر از موقعیت‌های معمول یا رویدادهای زندگی که ممکن است باعث افکار خودکشی شوند عبارتند از: اندوه، سوء استفاده جنسی، مشکلات مالی، پشیمانی، طرد شدن و بیکاری.
عوامل خطر زیر ممکن است احتمال افکار خودکشی را افزایش دهد:
- سابقه خانوادگی خشونت یا خودکشی
- سابقه خانوادگی کودک آزاری، بی توجهی یا ضربه روحی
- سابقه مشکلات سلامت روان
- احساس ناامیدی
- شناختن، شناسایی یا ارتباط با فردی که خودکشی کامل کرده است
- درگیر شدن در رفتار بی پروا یا تکانشی
- احساس انزوا یا تنهایی
- از دست دادن کار، دوستان، پول یا یکی از عزیزان
- داشتن یک بیماری جسمی یا وضعیت سلامتی
- داشتن اسلحه یا سایر روش های کشنده
- عدم درخواست کمک به دلیل ترس یا انگ
- استرس ناشی از تبعیض و تعصب
- تجربه ضربه روحی
- قرار گرفتن در معرض رفتار خودکشی در دیگران
- تجربه مشکلات قانونی یا بدهی
- تحت تاثیر مواد مخدر یا الکل بودن
شرایطی که محققان با خطر بالای افکار خودکشی مرتبط کرده اند عبارتند از :
- افسردگی
- روان‌گسیختگی
- اختلال دو قطبی
- برخی از ویژگی های شخصیتی مانند پرخاشگری
- شرایطی که بر روابط تأثیر می گذارد
- آسیب تروماتیک مغز
- شرایطی که شامل درد مزمن است
- وابستگی به الکل یا مواد مخدر
- اختلال شخصیت مرزی
- اختلال استرس پس از سانحه
پیشگیری و کنترل خودکشی
خودکشی قابل پیشگیری است برای جلوگیری از خودکشی و اقدام به خودکشی می توان اقداماتی را در سطح جمعیت، خرده جمعیت و فردی انجام داد، رویکرد سازمان جهانی بهداشت برای پیشگیری از خودکشی، مداخلات کلیدی موثر مبتنی بر شواهد زیر را توصیه می‌کند:
- محدود کردن دسترسی به وسایل خودکشی
- تعامل با رسانه ها برای گزارش مسئولانه خودکشی
- پرورش مهارت های زندگی اجتماعی-عاطفی در نوجوانان
- شناسایی، ارزیابی، مدیریت و پیگیری زودهنگام هر فردی که تحت تأثیر رفتارهای خودکشی قرار گرفته است.
- اینها باید با ارکان اساسی زیر همراه شوند: تحلیل وضعیت، همکاری چند بخشی، افزایش آگاهی، ظرفیت سازی، تامین مالی، نظارت و نظارت و ارزیابی.
- تلاش‌های پیشگیری از خودکشی نیازمند هماهنگی و همکاری میان بخش‌های مختلف جامعه، از جمله بخش بهداشت و سایر بخش‌ها مانند آموزش، کار، کشاورزی، تجارت، عدالت، قانون، دفاع، سیاست و رسانه است. این تلاش‌ها باید جامع و یکپارچه باشند، زیرا هیچ رویکرد واحدی به تنهایی نمی‌تواند بر موضوع پیچیده‌ای مانند خودکشی تأثیر بگذارد.
