افسردگی یک بیماری شایع در سراسر جهان است. تقریباً 280 میلیون نفر در جهان افسردگی دارند. افسردگی با نوسانات خلقی معمولی و پاسخ های عاطفی کوتاه مدت به چالش های زندگی روزمره متفاوت است. به خصوص زمانی که افسردگی مکرر و با شدت متوسط یا شدید باشد، ممکن است به یک وضعیت جدی تبدیل شود و سلامت روحی شما را به خطر اندازد. این اختلال ممکن است باعث شود که فرد مبتلا به شدت رنج بکشد و در محل کار، مدرسه و خانواده عملکرد ضعیفی داشته باشد. در بدترین حالت، افسردگی می تواند منجر به خودکشی شود. سالانه بیش از 700000 نفر به دلیل خودکشی جان خود را از دست می دهند. خودکشی چهارمین عامل مرگ و میر در بین 15 تا 29 سال است.
شرحی مختصر در خصوص افسردگی
اگرچه درمان های شناخته شده و موثری برای اختلالات روانی وجود دارد، اما بیش از 75 درصد از مردم در کشورهای با درآمد کم و متوسط هیچ درمانی دریافت نمی کنند. دلایل اصلی بسیاری از افراد اقدام به درمان این اختلال می کنند شامل کمبود منابع، فقدان متخصصین متبحر و انگ اجتماعی مرتبط با اختلالات روانی است. در کشورهایی با هر سطح درآمدی، افرادی که افسردگی را تجربه می کنند اغلب به درستی تشخیص داده نمی شوند، و دیگرانی که این اختلال را ندارند اغلب به اشتباه تشخیص داده می شوند و داروهای ضد افسردگی تجویز می شوند.
بیش تر بخوانید : افسردگی فصلی
افسردگی چیست؟
یکی از اختلالاتی که این روزها بسیاری از افراد با آن سر و کله می زنند، افسردگی است. داشتن احساس نا امیدی و غم از احساساتی است که افزاد افسرده به آن مبتلا هستند و این حس در اکثر اوقات در آن ها به وجود می آید. ترس و ناامید نیز در صورتی که در افراد، نه تنها با گذشت زمان حل نشود، بلکه تشدید نیز شود، نیز افسردگی را سبب می شود.
فردی که دچار افسردگی شده است، علاوه بر غم و اندوه شدید، در انجام کارهای روزانه دچار مشکل می شود و نمی تواند با تمرکز کارهای خود را به دقت انجام دهد. در خوردن و خوابیدن و حتی چیزهایی که از آن لذت می برد نیز دچار مشکل می شود و افراط و تفریط می شود
بلکه توانایی وی در پاسخ به مشکلات زندگی، انجام فعالیت‌های روزانه و عملکرد جسمی و عقلانی را تحت‌الشعاع قرار داده و در خوردن، خوابیدن و لذات زندگی فرد اخلال ایجاد می‌کند تا حدی که حتی گذراندن یک روز معمولی نیز برای وی سخت و طاقت‌فرسا می‌شود. درحالی‌که برخی افراد افسردگی را تحت عنوان «زندگی در سیاه‌چاله» یا داشتن عذاب همیشگی تفسیر می‌کنند برخی احساس بی‌جانی، خالی بودن و بی‌تفاوتی می‌کنند. افسردگی ممکن است منجر به عصبانیت و بی‌قراری شده و میزان طاقت افراد در برابر مشکلات را بسیار کم می‌کند. در صورت عدم درمان، افسردگی ممکن است منجر به بروز اختلالات شدید جسمی و روحی در فرد شود.
علائم افسردگی
در طول یک دوره افسردگی، فرد در بیشتر روز، تقریبا هر روز، حداقل به مدت دو هفته، خلق افسرده (احساس غمگینی، تحریک پذیری، پوچی) یا از دست دادن لذت یا علاقه به فعالیت ها را تجربه می کند. این اختلال علائم مختلفی دارد که ممکن است شامل تمرکز ضعیف، احساس گناه مفرط یا کم ارزش بودن، ناامیدی نسبت به آینده، افکار در مورد مرگ یا خودکشی، اختلال در خواب، تغییر در اشتها یا وزن، و احساس خستگی باشد. در برخی زمینه های فرهنگی، برخی از افراد ممکن است تغییرات خلقی خود را با سهولت بیشتری در قالب علائم بدنی (مانند درد، خستگی، ضعف) بیان کنند. با این حال، این علائم فیزیکی به دلیل بیماری دیگری بروز پیدا نمی کند. در طول یک دوره افسردگی، فرد با مشکلات قابل توجهی در عملکرد شخصی، خانوادگی، اجتماعی، آموزشی، شغلی و یا سایر زمینه‌های مهم عملکردی مواجه می‌شود.
بسته به تعداد و شدت علائم و همچنین تأثیر بر عملکرد فرد، یک دوره افسردگی را می توان به عنوان خفیف، متوسط یا شدید طبقه بندی کرد.
الگوهای مختلفی از اختلالات خلقی وجود دارد که عبارتند از:
این اختلال اگر به صورت تک قسمتی باشد، به معنی اولین و تنها دوره فرد است. اختلال افسردگی مکرر، به این معنی که فرد سابقه حداقل دو دوره افسردگی را دارد.
اختلال دوقطبی، به این معنی که دوره‌های افسردگی با دوره‌هایی از علائم شیدایی، که شامل سرخوشی یا تحریک‌پذیری، افزایش فعالیت یا انرژی و علائم دیگری مانند افزایش پرحرفی، افکار مسابقه‌ای، افزایش عزت نفس، کاهش نیاز به خواب، حواس‌پرتی و تکانشگری است، متناوب می‌شود.
تشخیص و درمان افسردگی
درمان های موثری برای افسردگی وجود دارد. بسته به شدت و الگوی دوره‌های افسردگی در طول زمان، متخصصین ممکن است درمان‌های روان‌شناختی مانند فعال‌سازی رفتاری، درمان شناختی رفتاری و روان‌درمانی بین فردی و یا داروهای ضدافسردگی را برای درمان فرد مبتلا تجویز کنند. داروهای مختلفی برای اختلال دوقطبی استفاده می شود. پزشک مربوطه باید اثرات نامطلوب احتمالی مرتبط با داروهای ضد افسردگی، توانایی ارائه هر یک از این دو مداخله و ترجیحات فردی را در نظر داشته باشند. فرمت‌های مختلف درمان روان‌شناختی برای بررسی شامل درمان‌های روان‌شناختی چهره به چهره فردی و یا گروهی است که توسط متخصصان و درمانگران غیرمتخصص تحت نظارت ارائه می‌شود. داروهای ضد افسردگی خط اول درمان افسردگی خفیف نیستند. آنها نباید برای درمان افسردگی در کودکان استفاده شوند و خط اول درمان در نوجوانان نیستند که در بین آنها باید با احتیاط بیشتری استفاده شود.
عوامل خطر افسردگی
افسردگی اغلب در نوجوانان، 20 یا 30 سالگی شروع می شود، اما ممکن است در هر سنی رخ دهد. زنان بیشتر از مردان به افسردگی مبتلا می شوند، اما این ممکن است تا حدی به این دلیل باشد که زنان بیشتر به دنبال درمان هستند. عواملی که به نظر می رسد خطر ابتلا به افسردگی را افزایش می دهند عبارتند از:
- برخی از ویژگی های شخصیتی مانند عزت نفس پایین و بیش از حد وابسته بودن، انتقاد از خود یا بدبین بودن
- رویدادهای آسیب زا یا استرس زا، مانند سوء استفاده فیزیکی یا جنسی، مرگ یا از دست دادن یکی از عزیزان، یک رابطه دشوار، یا مشکلات مالی
- خویشاوندان خونی با سابقه افسردگی، اختلال دوقطبی، اعتیاد به الکل یا خودکشی
- سابقه سایر اختلالات سلامت روان، مانند اختلال اضطراب، اختلالات خوردن یا اختلال استرس پس از سانحه
- سوء مصرف الکل یا مواد مخدر تفریحی
- بیماری جدی یا مزمن، از جمله سرطان، سکته مغزی، درد مزمن یا بیماری قلبی
- برخی داروها، مانند برخی از داروهای فشار خون بالا یا قرص های خواب
پیشگیری از افسردگی
افسردگی ناشی از تعامل پیچیده عوامل اجتماعی، روانی و بیولوژیکی است. افرادی که حوادث نامطلوب زندگی (بیکاری، سوگواری، حوادث آسیب زا) را پشت سر گذاشته اند، بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی هستند. افسردگی می تواند به نوبه خود منجر به استرس و اختلال عملکرد بیشتر شود و وضعیت زندگی فرد مبتلا و خود افسردگی را بدتر کند. بین افسردگی و سلامت جسمانی رابطه متقابل وجود دارد. به عنوان مثال، بیماری های قلبی عروقی می تواند منجر به افسردگی شود و بالعکس.
رویکردهای موثر جامعه برای پیشگیری از افسردگی شامل برنامه های مدرسه محور برای تقویت الگوی مقابله مثبت در کودکان و نوجوانان است. مداخلات برای والدین کودکان دارای مشکلات رفتاری ممکن است علائم افسردگی والدین را کاهش داده و نتایج را برای فرزندانشان بهبود بخشد. برنامه های ورزشی برای افراد مسن نیز می تواند در پیشگیری از افسردگی موثر باشد.