افسردگی یکی از رایج ترین بیماری های روحی و روانی است که سبب تغییر در خلق و خو، تفکر و عملکرد افراد می گذارد. افسردگی انواع مختلفی دارد و هر نوع احساس غم و اندوه نشانه افسردگی نیست. در صورتی که این احساسات بیش تر از 2 هفته ادامه داشته باشد، یکی از انواع افسردگی ها در فرد شکل گرفته است. در صورتی که شما نیز احساس می کنید این احساس در شما وجود دارد، می توانید در ادامه این مقاله با همراه باشید.
علائم افسردگی با توجه به نوع آن
اعصاب و روان بیماری های مختلفی دارد. هر یک از این بیماری ها علائم و علل مخصوص خود را دارد. افسردگی یکی از بیماری های اعصاب و روان است. از علائم این بیماری می توان به تغییر خلق و خو رفتار افراد اشاره نمود. همچنین داشتم احساس غم و نا امیدی و اختلال اضطراب نیز از نشانه های دیگر این بیماری است.
از علائمی که انواع افسردگی می تواند ایجاد کند، کم اشتها شدن یا پر اشتهایی، وسواس فکری و همچنین اختلالات خواب خواهد بود. در صورت عدم درمان به موقع این اختلال و شدیدتر شدن علائم آن، امکان خوددآزاری و خودکشی در افراد نیز بالا می رود.
در حالت کلی، علائمی که انواع افسردگی در افراد ایجاد می کند به شرح زیر است که در افراد مختلف، متفاوت است :
- مشکل عدم تمرکز
- احساس غم و اندوه شدید
- کم اشتهایی و یا پر اشتهایی
- اختلالا خواب
- عدم انجام فعالیت های روزمره
- کناره گیری و گوشه گیری
- بی علاقه شدن نسبت به چیزهایی که قبلا به ان ها علاقه داشتند.
- کمبود انرژی
- مدام در حال فکر کردن به مرگ یا آسیب زدن به خود
انواع افسردگی
افسردگی به لحاظ مختلف به انواع مختلفی تقسیم بندی می شوند، که به شرح زیر است :
افسردگی اساسی یا شدید (MDD)
یکی از شایع ترین انواع افسردگی، افسردگی اساسی یا شدید است که روانشناسان از آن با نام افسردگی بالینی یاد می کنند. این نوع افسردگی در تمام طول روز، در هر ساعتی هکراه با فرد است . ممکن است افراد از هر لحاظی بهترین موقعیت ممکن را داشته باشند، چه شغلی، چه مالی و چه خانواده، ولی همچنان به این نوع افسردگی دچار هستند.
این نوع افسردگی، دلیل مشخص و واضحی در پی ندارد، اما از علائم اصلی آن می توان به موارد زیر اشاره کرد :
- داشتن حالت افسردگی در افراد
- تغییر کاملا مشخص در ظاهر و وزن افراد
- خستگی مفرط
- تغییر در اشتها
- خود کمن بینی و احساس گناه و کم ارزشی
- داشتن افکار مربوط به خودکشی و خودازاری
- استرس و اضطراب شدید
این علائم ممکن است در تمام طول زندگی افراد وجود داشته باشد، اما افرادی که مبتلا به این نوع افسردگی هستند، معمولا به صورت دوره ای ظاهر می شود که به شدت می تواند روی عملکرد و تمرکز افراد تاثیر بگذارد.
افسردگی مداوم یا دیستایمیا (PDD)
این نوع افسردگی معمولا مدت زمان بیش تری ادامه دارد و شاید تا دو سال نیز طول بکشد. این نوع افسردگی علائم حفیف تا شدید دارد که می تواند حد نرمال نیز داشته باشد. در افسردگی دیستایمیا، معملا در مدت زمان کوتاه بهبود یافته ولی دوباره امکان ظاهر شدن علائم وجود دارد. این نوع افسردگی چون طولانی است، به افسردگی مزمن نیز معروف است.از مهم ترین علائمی که این نوع افسردگی دارد عبارتند از :
- نداشتن احساس شادی در شرایطی که فرد قبلا با آن ها شاد میشد.
- عزت نفس و اعتماد به نفس پایین
- خواب زیاد
- احساس خود کم بینی
- عصبانیت شدید و تحریک پذیری بالا
- احساس خستگی مفرط و کمبود انرژی
برخی اوقات، فرد دوره هایی از افسردگی اساسی را ممکن است تجربه کند که در این صورت، این نوع افسردگی، افسردگی مضاعف نام دارد. علائم افسردگی مضاعف معمولا سال های طولانی ادامه دارد و ممکن است فرد متوجه آن ها نشود و فکر کند که این ویژگی ها امری عادی در زندگی وی است.
افسردگی مانیک یا دو قطبی
کسانی که دچار افسردگی در اختلال دوقطبی می شوند، در یک دوره از زندگی خود می توانند دچار تغییرات غیر طبیعی در خلق و خوی خود شوند که به آن شیدایی یا هیپومانیا گفته می شود. در این دوره از این نوع افسردگی فرد احساس شادی دارد ولی انقدر علائم شدید است که فرد باید در بیمارستان بستری شود. افرادی که این نوع افسردگی را دارندف ممکن است افسردگی اساسی را نیز تجربه کنند.
بیمارانی که دچار افسردگی دو قطبی هستند، علائم زیر را تجربه می کنند :
- احساس نا امیدی
- اختلال اضطراب
- حس خستگی و بی حالی
- نداشتن عزت نفس
- بی نظمی و بلاتکلیفی
در فاز شیدایی شخص دچار علائم زیر می‌شود:
- انرژی زیاد
- کاهش زمان خواب
- تحریک‌پذیری
- تفکرات بزرگ
- افزایش عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس
- رفتار غیرعادی، مخاطره‌آمیز و خود ویرانگر
- احساس سرخوشی.
در موارد شدید افسردگی دوقطبی ممکن است شخص دچار توهم و هذیان شود. گاهی هم بیمار دوره‌های مختلط را تجربه می‌کند. در این شرایط علائم شیدایی و افسردگی با هم ظاهر می‌شوند.