بولیمیا چیست؟

دلایل پرخوری عصبی

عواملی که خطر ابتلا به بولیمیا را افزایش می دهند عبارتند از :

عوامل زیست شناسی : افرادی که دارای بستگان درجه یک (خواهر و برادر، والدین یا فرزندان) با اختلال خوردن هستند، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به اختلال خوردن باشند، که نشان دهنده یک ارتباط ژنتیکی احتمالی است. اضافه وزن در دوران کودکی یا نوجوانی ممکن است این خطر را افزایش دهد.

مسائل روانی و عاطفی : مشکلات روانی و عاطفی مانند افسردگی، اختلالات اضطرابی یا اختلالات مصرف مواد ارتباط تنگاتنگی با اختلالات خوردن دارند. افراد مبتلا به بولیمیا ممکن است نسبت به خود احساس منفی داشته باشند. در برخی موارد، رویدادهای آسیب زا و استرس محیطی ممکن است عوامل موثر باشند.

رژیم گرفتن : افرادی که رژیم غذایی دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلالات خوردن هستند. بسیاری از افراد مبتلا به بولیمیا به شدت کالری را بین دوره های پرخوری محدود می کنند، که ممکن است باعث می شود که دوباره پرخوری کنند و سپس پاکسازی کنند. سایر محرک های پرخوری می تواند شامل استرس، تصور ضعیف از خود، غذا و بی حوصلگی باشد.

علائم پرخوری عصبی چیست؟

پرخوری عصبی نیز مانند هر اختلال دیگری علائمی به دنبال دارد که شایع ترین آنها شامل موارد زیر می شود:

• معمولاً وزن بدن طبیعی یا بالاتر از حد متوسط است
• دوره های مکرر پرخوری و ترس از ناتوانی در توقف غذا خوردن
• ورزش بیش از حد
• افراط در روزه داری
• عادات یا آداب غذایی عجیب و غریب
• استفاده نامناسب از ملین ها یا دیورتیک ها
• قاعدگی نامنظم یا عدم قاعدگی
• اضطراب
• احساسات دلسرد شدن و نارضایتی از خود و ظاهر بدن
• افسردگی
• اشتغال ذهنی
• گلو همیشه ملتهب یا دردناک است
• خستگی و کاهش انرژی
• مشکلات دندانی ناشی از فرسایش مینای دندان در اثر استفراغ

اکثر افراد مبتلا به اختلالات خوردن نیز دارای ویژگی های خاصی هستند از جمله :

• عزت نفس پایین
• احساس ناتوانی
• ترس از چاق شدن
• نارضایتی شدید از شکل و اندازه بدنشان
• اگر پرخوری عصبی دارید، ممکن است برای کاهش استرس و کاهش اضطراب، پرخوری کنید.
• با پرخوری احساس گناه، انزجار و افسردگی می شود.

علائم پرخوری عصبی ممکن است شبیه سایر مشکلات پزشکی یا شرایط سلامت روان باشد. در صورت داشتن علائمی که ذکر شد بهتر است با یک متخصص خوب مشورت کنید.

پرخوری عصبی چگونه درمان می شود؟

پرخوری عصبی معمولاً با درمان فردی و خانواده درمانی درمان می شود. درمان این بیماری تمرکز بر تغییر رفتار و اصلاح هر گونه مشکل تغذیه ای دارد. درمانگر الگوهای تفکری را که منجر به اقدامات خود ویرانگر می‌شود را بررسی می‌کند و به تغییر آن تفکر کمک می‌کند. اگر شما هم مضطرب یا افسرده هستید، دارو (معمولا داروهای ضد افسردگی یا داروهای ضد اضطراب) ممکن است به درمان شما کمک کند.خانواده شما می توانند نقش حمایتی حیاتی در هر فرآیند درمانی ایفا کنند. در برخی موارد، ممکن است برای درمان مشکلات الکترولیت نیاز به بستری شدن در بیمارستان باشد.

بولیمیا چه عوارضی دارد؟

عوارض پرخوری عصبی عبارتند از :

بیش تر بخوانید : افسردگی پس از مهاجرت

پیشگیری از پرخوری عصبی

اگرچه هیچ راه مطمئنی برای پیشگیری از پرخوری عصبی وجود ندارد، اما می توانید قبل از بدتر شدن وضعیت، فردی را به سمت رفتار سالم تر یا درمان حرفه ای هدایت کنید. رغایت موارد زیر به پیشگیری از این عارضه کمک می کند:

• تصویر بدنی سالم را در فرزندان خود، صرف نظر از اندازه و شکل آنها، پرورش دهید و تقویت کنید. به آنها در ایجاد اعتماد به نفس به روش هایی غیر از ظاهرشان کمک کنید.
• وعده های غذایی منظم و لذت بخش خانوادگی داشته باشید.
• از صحبت در مورد وزن در خانه خودداری کنید. در عوض روی داشتن یک سبک زندگی سالم تمرکز کنید.
• از رژیم غذایی خودداری کنید، به ویژه زمانی که شامل رفتارهای کنترل وزن ناسالم است، مانند روزه گرفتن، استفاده از مکمل های کاهش وزن یا ملین ها، یا استفراغ خودساخته.
• با ارائه دهنده مراقبت های اولیه خود صحبت کنید. او ممکن است در موقعیت خوبی برای شناسایی شاخص های اولیه اختلال خوردن و کمک به جلوگیری از پیشرفت آن باشد.
• اگر متوجه شدید یکی از اقوام یا دوستانی که به نظر می‌رسد مشکلات غذایی دارد که می‌تواند منجر به اختلال خوردن شود یا نشان‌دهنده اختلال خوردن است، به طور حمایتی با آن شخص در مورد این مسائل صحبت کنید و بپرسید که چگونه می‌توانید کمک کنید.