افسردگی مالیخولیایی

علائم افسردگی مالیخولیایی

افراد مبتلا به افسردگی مالیخولیایی ممکن است علائم افسردگی را داشته باشند که شامل موارد زیر است :

• احساس مداوم غم و اندوه شدید برای مدت طولانی
• از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که زمانی برای آن ها لذت بخش بودند
• کمبود انرژی یا احساس خستگی
• احساس اضطراب یا تحریک پذیری
• کم خوری یا پرخوری
• کم تحرکی
• مشکل در تمرکز، تصمیم گیری و به خاطر سپردن مسائل
• فکر کردن یا صحبت کردن در مورد مرگ یا خودکشی
• اقدام به خودکشی

همچنین ممکن است ویژگی های مالیخولیایی افسردگی اساسی را تجربه کنند که عبارتند از :

• عدم لذت بردن از بیش تر فعالیت های روزانه
• عدم واکنش به اخبار و رویدادهای مثبت
• احساس عمیق ناامیدی و بی ارزشی
• اختلالات خواب
• کاهش قابل توجه وزن
• احساس مداوم گناه
• علائم MDD که در صبح بدتر می شوند

ویژگی‌های مالیخولیایی در افرادی که اغلب علائم شدید افسردگی را تجربه می‌کنند بیش تر است. آنها همچنین بیش تر در کسانی که MDD با ویژگی های روان پریشی دارند دیده می شود.

تشخیص افسردگی مالیخولیایی

افسردگی مالیخولیایی شکل متمایزی از افسردگی نیست و در واقع همان افسردگی اساسی محسوب می شود. هنگامی که فردی علائم افسردگی و مالیخولیا را دارد، تشخیص اختلال افسردگی اساسی با ویژگی های مالیخولیا است. برای انجام این تشخیص، پزشک معمولاً برخی از سؤالات زیر را می پرسد :

• آیا برای بلند شدن از رختخواب و شروع کار در صبح مشکل دارید؟
• آیا علائم شما به طور کلی در صبح بدتر است یا عصر؟
• وضعیت خواب شما به چه صورتی است
• آیا تغییری در الگوی خواب شما ایجاد شده است؟
• یک روز معمولی برای شما چگونه به نظر می رسد؟
• آیا اخیراً برنامه روزانه شما تغییر کرده است؟
• آیا از همان کارهایی که زمانی انجام می دادید لذت می برید؟
• چه چیزی باعث بهبود خلق و خوی شما می شود؟
• آیا در تمرکز بیشتر از حد معمول مشکل دارید؟

بیش تر بخوانید => افسردگی

درمان افسردگی مالیخولیایی

افسردگی اساسی اغلب با داروهای ضد افسردگی جدیدتر، همچون مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) درمان می شود. این داروها شامل داروهای شناخته شده مانند فلوکستین (پروزاک)، سیتالوپرام (سلکسا) یا پاروکستین (پاکسیل) می شود.

با این حال، بسیاری از افرادی که دارای MDD با ویژگی‌های مالیخولیایی هستند ممکن است به داروهای ضد افسردگی قدیمی‌تر مانند داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای یا مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)، و همچنین مهارکننده‌های بازجذب سروتونین-نوراپی نفرین، مانند ونلافاکسین (Effexor) واکنش بهتری نشان دهند.

این داروها به مهار تجزیه سروتونین و نوراپی نفرین در مغز کمک می‌کنند و در نتیجه مقادیر بیش تری از این مواد شیمیایی سبب احساس خوب در افراد می شوند.گاهی اوقات، برخی از داروهای ضد روان پریشی غیر معمول مانند ابیلیفای (اریپیپرازول) ممکن است برای افزایش اثرات داروهای ضد افسردگی استفاده شود.

علاوه بر دارو، گفتار درمانی معمولاً برای درمان افرادی که دچار افسردگی اساسی با ویژگی های مالیخولیایی هستند، استفاده می شود. ترکیبی از این دو روش درمانی معمولا موثرتر از هر یک از این روش ها به تنهایی است. گفتار درمانی شامل ملاقات منظم با یک روان درمانگر برای گفت و گو در مورد علائم و مسائل مرتبط است. می تواند در مسائل زیر کمک کند :

• خود را با یک بحران یا رویداد استرس زا دیگر سازگار کنید
• باورها و رفتارهای منفی را با باورهای مثبت و سالم جایگزین کنید
• بهبود مهارت های ارتباطی
• با چالش ها کنار بیایید و مشکلات را حل کنید
• افزایش عزت نفس
• احساس رضایت و کنترل در زندگی را دوباره به دست آورید

روانشناس به روشی مشابه کمک می کند و به شما این توانایی را می دهد که احساسات خود را با افرادی که می توانند ارتباط برقرار کنند به اشتراک بگذارید.

در موارد شدید، درمان تشنج الکتریکی (ECT) ممکن است برای کمک به تسکین علائم افسردگی اساسی با ویژگی‌های مالیخولیایی انجام شود. این درمان شامل اتصال الکترودهایی به سر است که تکانه های الکتریکی را به مغز می فرستند و باعث تشنج خفیف می شوند. ECT در حال حاضر یک درمان ایمن و موثر برای اختلالات خلقی و بیماری های روانی در نظر گرفته می شود، اما هنوز یک انگ وجود دارد. در نتیجه، ممکن است به عنوان درمان اولیه برای علائم مالیخولیا استفاده نشود. با این حال، ترکیبی از دارو، گفتار درمانی و ECT ممکن است بهترین درمان برای MDD با ویژگی های مالیخولیایی باشد.