افسردگی ماژور

افسردگی عبارت است از احساس غمگینی، ناخشنودی و لذت نبردن از تمام چیزهایی که فرد قبلا از انجام آن ها لذت می برد. اکثر افراد هر چند وقت یکبار این احساس را دارند. افسردگی ماژور که از آن با نام افسردگی اساسی نیز یاد می کنند، یک اختلال خلقی است. این افسردگی زمانی اتفاق می‌افتد که احساس غم، اختلال سوگ، خشم یا ناامیدی در طول مدت طولانی در مسیر زندگی شما قرار گرفته باشد. همین امر سبب نغییر نحوه عملکرد بدن شما می شود.

افسردگی ماژور چیست؟

در افسردگی ماژور بارزترین علامت، بد خلقی شدید و مداوم، غم و اندوه عمیق یا احساس ناامیدی است. خلق و خوی گاهی اوقات می تواند به صورت تحریک پذیری ظاهر شود. یا فرد مبتلا به افسردگی شدید ممکن است نتواند از فعالیت هایی که معمولا لذت بخش هستند لذت ببرد. علائم این نوع افسردگی حداقل دو هفته طول می کشد اما معمولاً بسیار طولانی تر و در حد ماه ها و سال ها طول می کشد.

علائم افسردگی ماژور

افرادی که به افسردگی مبتلا هستند، معمولا یا وزن کم می کنند و یا پرخوری کرده و دچار افزایش وزن می شوند. همچنین در داشتن تمرکز در طول روز دچار مشکل می شوند.

اختلال خواب از دیگر مشکلاتی است که افراد به آن دچار می شوند. همچنین روند کارهای وی دچار مشکل شده و می تواند وی را دچار بی حالی و خستگی کند.

در افسردگی ماژور، افراد بیش از اندازه دچار علائم افسردگی شده و احساس بی ارزشی نسبت به خود دارند و مدام خود را در مساله ای گناهکار می دانند.

در حالت کلی، علائم افسردگی ماژور به شرح زیر است :

• افراد دارای خلق و خوی افسرده یا تحریک پذیر هستند.
• نسبت به چیزهایی که به آن ها علاقمند بودند، دیگر هیچ حسی ندارند.
• دچار کاهش یا افزایش وزن شدید می شوند.
• کاهش یا افزایش خواب از دیگر نشانه های افسردگی ماژور است.
• فرد دچار آشفتگی شده و کارهای خود را به کندی انجام می دهد.
• فرد انرژی خود را از دست داده و احساس خستگی می کند.
• فرد دائم نسبت به خود احساس بی ارزشی و گناه می کند.
• تمرکز ضعیف یا عدم تصمیم گیری از ویژگی های بارز افراد مبتلا به افسردگی ماژور است.
• احتمال افکار مرگ، اقدام به خودکشی یا برنامه ریزی آن در افراد وجود دارد.

تشخیص افسردگی ماژور

متخصص سلامت روان معمولاً در خصوص افسردگی ماژور، سؤالاتی را از فرد در خصوص سابقه پزشکی و علائم وی می پرسد تا تشخیص دقیق تری داشته باشد. افسردگی ماژور زمانی تشخیص داده می شود که فرد حداقل به مدت دو هفته بسیاری از علائمی که در بالا ذکر شد را داشته باشد.

بسیاری از افراد مبتلا به افسردگی ماژور به دلیل نگرش جامعه در مورد افسردگی به دنبال ارزیابی یا درمان نیستند. ممکن است فرد احساس کند که افسردگی تقصیر اوست یا ممکن است نگران این باشد که دیگران چه فکری می کنند. همچنین، خود افسردگی ممکن است توانایی فرد در تشخیص مشکل را مخدوش کند. بنابراین ممکن است لازم باشد اعضای خانواده یا دوستان فرد مبتلا به افسردگی را تشویق کنند که به دنبال کمک باشد.

هیچ آزمایش خاصی برای افسردگی وجود ندارد. با این حال بهتر است یک روانپزشک یا روان درمانگر در خصوص این مساله که فرد نیاز به دارو دارد یا نه، نظر دهد.

درمان افسردگی ماژور

بهترین و موثرترین روش درمانی برای افزدگی ماژور، ترکیبی از روان درمانی و دارو است. از داروهای افسردگی ماژور می توان به مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) اشاره کرد. این داروها می توانند شامل فلوکستین (پروزاک)، سرترالین (زولوفت)، پاروکستین (پاکسیل)، سیتالوپرام (سلکسا) و اسیتالوپرام (لکساپرو) باشند.

این داروها در مقایسه با نسل‌های قبلی داروهای ضد افسردگی، تقریبا ایمن هستند. فقط و فقط از متداول ترین عوارض آن می توان به کاهش لذت جنسی و تاخیر در ارگاسم اشاره نمود.

سایر داروهای ضد افسردگی موثر عبارتند از بوپروپیون (ولبوترین)، ونلافاکسین (افکسور)، میرتازاپین (رمرون) و دولوکستین (سیمبالتا).

تعدادی از تکنیک‌های روان‌ درمانی بسته به عوامل زیادی دارد، از جمله :

• علل افسردگی
• حمایت های خانواده و افراد نزدیک
• سبک شخصی و ترجیحات

تکنیکی به نام رفتار درمانی شناختی وجود دارد تا به فرد افسرده کمک کند افکار منفی را تشخیص داده و تکنیک هایی را برای کنترل آن ها آموزش دهد. روان‌درمانی روان‌پویشی، بینش‌محور یا روان‌درمانی بین‌فردی می‌تواند به افراد افسرده کمک کند تا تعارضات در روابط مهم را حل کنند یا تاریخچه پشت علائم را کشف کنند.