اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) یک وضعیت سلامت روان است که می تواند باعث سطوح غیرعادی بیش فعالی و رفتارهای تکانشی شود. افراد مبتلا به ADHD همچنین ممکن است در تمرکز حواس خود بر روی یک کار واحد یا بی حرکت نشستن برای مدت طولانی مشکل داشته باشند.
بسیاری از افراد بی توجهی و تغییرات در سطح انرژی را تجربه می کنند. یک فرد مبتلا به ADHD در مقایسه با افرادی که این بیماری را ندارند بیشتر و به میزان بیشتری دچار این اختلال می شوند. ابتلا به این بیماری می تواند تأثیر قابل توجهی بر تحصیل، کار و زندگی خانگی آنها داشته باشد. افراد در سنین کودکی و بزرگسالی ممکن است به این اختلال مبتلا می شوند. در این مقاله قصدا داریم همه چیز در مورد بی فعالی را برای شما شرح دهیم با ما همراه باشید.
علائم بیش فعالی
طیف وسیعی از رفتارها با ADHD مرتبط است. برخی از موارد رایج تر عبارتند از:
- عدم داشتن تمرکز
- فراموشی در انجام کارها
- حواس پرتی
- داشتن مشکل در نشستن
- قطع حرف افراد در حین صحبت کردن
فردی که بیش فعالی و تکانشگری را تجربه می کند ممکن است دارای ویژگی های زیر باشد:
- برای مثال، سر کلاس نشستن یا نشستن برایشان مشکل است
- در بازی کردن یا انجام کارهای بی سر و صدا مشکل دارند
- بیش از حد صحبت کنید
- برایشان سخت است که نوبتشان صبر کنند
- وقتی دیگران در حال صحبت کردن، بازی کردن یا انجام کاری هستند، آنها را قطع کنید
کسی که در تمرکز مشکل دارد ممکن است:
- اشتباهات مکرر یا از دست دادن جزئیات در هنگام مطالعه یا کار
- حفظ تمرکز هنگام گوش دادن، خواندن یا برگزاری مکالمه برایشان سخت است
- در سازماندهی کارهای روزانه خود مشکل دارند
- مکررا وسایل خود را گم می کند
- به راحتی با چیزهای کوچکی که در اطرافشان اتفاق می افتد حواسشان پرت می شود
شایع ترین علائم این بیماری شامل موارد زیر می شود:
عمدتاً بی توجه است
همانطور که از نام آن پیداست، افراد مبتلا به این نوع اختلال در تمرکز، انجام کارها و پیروی از دستورالعمل ها با مشکل شدید مواجه هستند. منبع معتبر تحقیقاتی نشان می دهد که این در بین دختران مبتلا به ADHD شایع تر است.
نوع غالباً بیش فعال- تکانشی
افراد مبتلا به این نوع ADHD در درجه اول رفتار بیش فعال و تکانشی از خود نشان می دهند. این می تواند شامل موارد زیر باشد:
- بی قراری
- قطع حرف افراد در حین صحبت کردن
- نمی توانند منتظر نوبت خود باشند
نوع ترکیبی بیش فعالی و نقص توجه
این شایع ترین نوع ADHD است. افراد مبتلا به این نوع ترکیبی از ،ADHD علائم بی توجهی و بیش فعالی را نشان می دهند. اینها شامل ناتوانی در توجه، تمایل به تکانشگری و سطوح بالاتر از حد متوسط فعالیت و انرژی است. نوع ADHD شما یا فرزندتان نحوه درمان آن را تعیین می کند. بیماری شما می تواند در طول زمان تغییر کند، بنابراین درمان شما نیز ممکن است تغییر کند.
بیشتر بخوانید: اختلال افسردگی
چه چیزی باعث بیش فعالی می شود؟
پزشکان و محققان هنوز مطمئن نیستند که چه چیزی باعث بیماری بیش فعالی می شود. اعتقاد بر این است که این اختلال منشاء عصبی دارد. ژنتیک نیز ممکن است در بروز این بیماری نقش داشته باشد.
منبع معتبر تحقیقات نشان می دهد که کاهش دوپامین یک عامل در ADHD است. دوپامین یک ماده شیمیایی در مغز است که به انتقال سیگنال ها از یک عصب به عصب دیگر کمک می کند. در تحریک واکنش‌ها و حرکات عاطفی نقش دارد.
تحقیقات دیگر منبع معتبر حاکی از تفاوت ساختاری در مغز است. یافته ها نشان می دهد که افراد مبتلا به ADHD حجم ماده خاکستری کمتری دارند. ماده خاکستری شامل نواحی مغز است که به موارد زیر کمک می کند:
- سخن، گفتار
- خود کنترلی
- تصمیم گیری
- کنترل عضلات
محققان هنوز در حال بررسی علل بالقوه ADHD مانند سیگار کشیدن در دوران بارداری هستند. درباره علل بالقوه و عوامل خطر ADHD بیشتر بدانید.
درمان بیش فعالی
درمان ADHD معمولاً شامل درمان‌های رفتاری، دارو یا هر دو است. انواع درمان شامل روان درمانی یا گفتار درمانی است. با گفتار درمانی، شما یا فرزندتان در مورد اینکه چگونه ADHD بر زندگی شما تأثیر می گذارد و راه هایی برای کمک به مدیریت آن صحبت می کنید. نوع دیگر درمان، رفتار درمانی است. این درمان می تواند به شما یا فرزندتان کمک کند تا نحوه نظارت و مدیریت رفتار خود را بیاموزید.
هنگامی که مبتلا به بیش فعالی هستید، دارو نیز می تواند بسیار مفید باشد. داروهای ADHD به گونه ای طراحی شده اند که بر مواد شیمیایی مغز تأثیر بگذارند تا شما را قادر سازد تکانه ها و اعمال خود را بهتر کنترل کنید. درباره گزینه های درمانی و مداخلات رفتاری که می تواند به کاهش علائم ADHD کمک کند، اطلاعات بیشتری کسب کنید.
درمان های طبیعی بیش فعالی
برای شروع، ایجاد تغییرات در شیوه زندگی ممکن است به شما یا فرزندتان در مدیریت علائم ADHD کمک کند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) منبع مورد اعتماد موارد زیر را توصیه می کند:
داشتن یک رژیم غذایی مغذی و متعادل
حداقل 60 دقیقه فعالیت بدنی در روز داشته باشید
خواب زیاد
محدود کردن زمان استفاده از تلفن، رایانه و تلویزیون
مدیتیشن ذهن آگاهی گزینه دیگری است. تحقیقات انجام شده در سال 2015 نشان داده است که مدیتیشن ممکن است توجه افراد مبتلا به ADHD را بهبود بخشد.
